28 فوریه 2022- بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شده است، وجود چربی بیشتر در بدن با استخوان‌های ضعیف‌تر در بزرگسالان جوان‌ مرتبط است، در حالی که داشتن توده ی بدون چربی بیشتر، با استخوان‌های قوی‌تر مرتبط است.

محققان مدت‌هاست که می‌دانند بین سلامت متابولیک - مانند ترکیب بدن و کنترل قند خون - و سلامت استخوان‌ها ارتباطی وجود دارد. سطوح بالاتر قند خون با خطر بیشتر شکستگی استخوان در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است، در یک مطالعه مشخص شد که کنترل قند خون، بزرگترین عامل خطر قابل تغییر برای شکستگی استخوان در افراد مبتلا به نوع 2 است. همچنین مطالعات نشان داده اند که استحکام استخوان در مردان چاق مبتلا به نوع 2 ، در مقایسه با مردان بدون دیابت چاق یا غیر چاق، کمتر است. تراکم استخوان نه تنها با سلامت متابولیک، بلکه با سلامت قلب و عروق نیز مرتبط است بطوری که تراکم استخوانی بیشتر با خطر کمتر برای حوادث قلبی عروقی مانند حمله قلبی یا سکته در زنان مرتبط است. تحقیقات همچنین نشان داده است که در افراد مسن، خوردن پروتئین بیشتر، که می تواند به حفظ توده بدون چربی بدن کمک کند، با سلامت استخوان ها و خطر شکستگی کمتر مرتبط است.

در مطالعه ی اخیر، محققان به بررسی داده‌های 10814 بزرگسال 20 تا 59 ساله، که بین سال‌های 2011 تا 2018 در نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه ایالات متحده (NHANES) شرکت کرده بودند، پرداختند. ترکیب بدنی شرکت‌کنندگان از طریق شاخص‌های توده بدون چربی و با چربی اندازه‌گیری شد و این داده ها با تراکم کلی استخوانهای بدن آنها مقایسه گردید. در انجام این مقایسه، محققان نتایج را برای تعدادی دیگر از عوامل موثر بر تراکم استخوان از جمله سن، جنس، نژاد یا قومیت، قد و وضعیت سیگار کشیدن، تنظیم کردند.

توده بدون چربی با تراکم استخوانی بالاتر مرتبط است

محققان دریافتند که به ازای هر واحد افزایش در توده بدون چربی (1 کیلوگرم در متر مربع)، اندازه ی تراکم استخوان به نام نمرهT ، 0.19 بیشتر است. همزمان، برای هر واحد افزایش مشابه در توده چربی، تراکم استخوانی آنها یا نمرهT ، 0.10 کمتر می شود، که نشان دهنده تأثیر قابل توجه توده بدون چربی و توده ی چربی بر تراکم استخوان است. ارتباط بین توده چربی بیشتر و تراکم استخوان کمتر به ویژه پس از تنظیم میزان توده بدون چربی شرکت کنندگان آشکار شد، به این معنی که اگر توده بدون چربی و توده ی چربی هر دو در فردی زیاد باشد، انتظار می رود که تأثیر توده چربی بر کاهش تراکم استخوان کمتر از زمانی باشد که فردی دارای مقدار زیادی توده چربی باشد اما به همان میزان توده بدون چربی، نداشته باشد.

رابطه بین توده بدون چربی و تراکم استخوان در مردان و زنان مشابه بود، اما توده چربی با تراکم استخوان در مردان ارتباط قوی تری نسبت به زنان داشت، بطوری که هر واحد افزایش در توده چربی در مردان با 0.13 نمرهT  کمتر مرتبط بود، در حالیکه افزایش مشابه در توده چربی در زنان، تنها با کاهش 0.08 در نمرهT مرتبط بود.

محققان نوشتند: نتایج ما بر اهمیت سلامت استخوان در چاقی تأکید می‌کند و ممکن است افزایش نرخ شکستگی در افراد چاق، را در برخی از مطالعات توضیح دهد. اما هنوز دقیقاً مشخص نیست که چرا انواع مختلف توده بدنی با تراکم استخوانی بالاتر یا پایین‌تر مرتبط است یا چرا این روابط در مردان و زنان متفاوت است. تحقیقات آینده ممکن است به درک بهتر آنچه در داخل بدن می‌گذرد، که منجر به افزایش یا کاهش تراکم استخوان در این موارد می‌شود، کمک کند و احتمالاً همچنین به درمان‌هایی برای تراکم استخوان پایین منجر گردد که اهداف خاصی را برای افرادی با ترکیب‌های مختلف بدنی، هدف قرار دهد.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2022/02/28/obesity-linked-to-lower-bone-mass-in-younger-adults/